به اين ترتيب میگذرد:
اوقاتی را كه آدمی در خارج از اتاق میگذراند، شبيه حالتی كه روح از كالبد بلند میشود، دلهره آور و گاهي سهمناك است. حضور خاطری در كار نيست و بيشتر سايش آهن بر آهن است. آسايشی رخ نمینمايد و اگر آنكه به دنبال دنيا میدود، میدانست كه به دنبال خسران میدود، هرگز چنين نمیدويد..
اين ها اندكی از پيوندهای خارج از اتاقی است كه برايتان آوردم .
